Hamurrabi Kanunları

28 Kasım 2012 Çarşamba

Hamurrabi Kanunları

Mezopotamya’da MÖ II. bin yıllarında hüküm süren, Babil Devleti Kralı Hamurrabi (Büyük Reis), ülkesinin toplumsal, siyasal, ekonomik ve dinsel alanlarını 282 maddeli bir yasayla düzenlenmiştir. Bu yasa tarihinin ilk yazılı anayasasını oluşturmuştur da denebilir.

Tarihin bu ilk yazılı anayasası, Babil halkını sınıf sınıf ayırmış ve bu sınışarın hak ve yetkilerini düzenlemiştir. Buna göre Babil halkı; kişisel mülkiyet ve ticaret hakkına sahip olan özgür insanlar (asiller); gayrimenkul değil ama para ya da kıymetli eşya sahibi olma hakkı olan azat edilmiş kölelerin oluşturduğu bağımlılar ve ödenmemiş bir borç, savaş esiri olma hâli veya doğuştan gelme nedenlerle köleleşenler gibi üç ayrı sınıfa bölünmüştür. Bu sınıf sistemi Fransız İhtilaline kadar geçerliliğini korumuştur. Her ne kadar bu yaptırımlar günümüzde geçerli evrensel hukuk ilkelerine uygun olmasa, ceza vermede kısas yöntemini benimsemiş olsa da Hammurabi Kanunlarında yer alan pek çok ilke insan haklarına önem vermesi açısından önem taşımaktadır.

1. Bahçe sahibinin izni olmaksızın her hangi bir adam bir ağacı kesip bahçeye devirirse yarım mina para öder.

2. Eğer bir kişinin diğerinden para veya mısır alacağı varsa ve onu buna karşılık hapsetmişse ve mahkum hapishanede doğal yollardan ölmüşse olay kapanır gibi.