Kırılma açısı ve sapma açısı
Yukarıda
verilen şekildeki gibi bir kırılma olayında ortam değiştiren bir ışık ışınının,
ortama ilk girdiği noktadan yüzeye dik çizilen doğruya normal, gelen ışının normal
ile yaptığı açıya gelme açısı (α),
kırılan ışının normalle yaptığı açıya kırılma açısı(β), gelen ışının uzantısı ile kırılan ışının arasında kalan açıya
da sapma açısı
(b) denir.
Bir
kırılma ortamında ışık davranışı ve yayılma biçimi incelenirken ortamları ayıran
sınıra dik, sanal bir doğru parçası olan yüzey normali referans alınarak yapılır. Ayrıca
ortamlar arasındaki kırılma indisi farkı değiştiğinde doğrultunun değişme
miktarı da
değişir. Ortamların yoğunluklarına göre kırılma açısı gelme açısından büyük
veya küçük
olabilir.
İki
ortamın yoğunluğu aynı ise sapma (kırılma) yoktur. İki ortamın yoğunlukları
farkı çoksa ışığın bu ortamları geçerken sapması da çok olur.
0 yorum:
Yorum Gönder